Van tijd tot tijd wordt ons de vraag gesteld, wanneer is deze kerk eigenlijk gebouwd. Heeft ze in oorlog ook schade opgelopen? Hoe oud is de parochie eigenlijk? Daarom dacht de redactie, zij het beknopt, u een plezier te doen met een stukje geschiedenis van onze parochie.

Na het jaar 1900 werd Venlo steeds groter, ook het gebied ten zuiden van het station (het tegenwoordige Venlo-Zuid werd bebouwd. De vraag naar een eigen kerk werd daardoor steeds groter. In 1908 kreeg de toenmalige kapelaan van de Martinuskerk, kapelaan Op Hey de opdracht om ‘Buiten de Roermondse Poort’ een kerk te bouwen. Het zou de tweede kerk van Venlo worden en daarmee de eerste ‘Dochterkerk”van de St. Martinusparochie. De kapelaan werd daarmee benoemd tot rector. Dat was het begin van de parochie , toen dus nog een rectoraat (dochterkerk). In de toenmalige bijzondere meisjesschool, op de plek waar nu de Anne Frankstraat ligt, werden indertijd al de kerkelijke vieringen gehouden.

In 1912 wordt in het ‘Sinselveld’ een stuk grond aangekocht en wordt de bouw van de kerk gegund aan de laagste inschrijver, de heer Kocken uit Tilburg. De bekende architect Pierre Cuypers tekende de ontwerpen. Dit zou tevens de laatste grote neogotische kerk zijn die door hem ontworpen zou worden. In 1913 werd begonnen met de bouw van de kerk, eerste steenlegging was op 1 mei, Hemelvaartsdag. Op 16 juni 1914 werd de rectoraatskerk, toegewijd aan Onze Lieve Vrouw, ingezegend door Mgr. Schrijnen.

Twee jaar later, op 23 maart 1916, wordt het rectoraat verheven tot de parochie. Rector Op Hey wordt benoemd tot eerste pastoor.

Vanaf Duits grondgebied leek de toren van de kerk erg hoog. Tijdens de oorlogsjaren kregen Franse krijgsgevangenen, die in Duitsland te werk waren gesteld maar erin slaagden te vluchten, opdracht zich in Venlo in de kerk met de hoogste toren te gaan verschuilen.

Daardoor werd de kerk een groot doorvoerstation van krijgsgevangenen. Pastoor of kapelaan brachten ze dan naar de "Hulsterhof", waar ze van voedsel en kleren werden voorzien en verder werden getransporteerd.

Tijdens de oorlog op 3 november 1944 viel er een bom vlak bij de kerk. Mensenlevens vielen te betreuren. De bom richtte aanzienlijke schade aan. Daarnaast richtte ook het granaatvuur tussen 3 november 1944 tot 1 maart 1945 zeer veel schade aan. De kerk zat vol gaten, en van de toren was het hele dak weggevaagd. Het toenmalige patronaatsgebouw, wat nu “t tref is, werd ingericht als noodkerk.

In de jaren 1947-1948 werd de opgelopen schade hersteld door architect Fr. Stoks. Jammer genoeg werd de mooie ranke toren die eens de kerk sierde niet meer opgebouwd. Daarvoor in de plaats kreeg de toren een dak met Ruitdaken dat nog steeds de spits ‘siert’. het kleine torentje, dat ook spits was gebouwd werd gespaard en siert het dak van de kerk nog steeds. Wel heeft men de Angelusklok uit het torentje moeten verwijderen omdat de klokkenstoel waar de klok in was bevestigd te gammel was geworden. De klok met de naam van de kerk bevindt zich nu in de entree van de kerk.

In 1985 werd de oude pastorie verkocht en werd van de opbrengst voor het eerst groot en grondig onderhoud aan de kerk verricht. Iets dat echt hoog tijd werd om verval van de kerk te voorkomen. De kerkdiensten werden tijdelijk gehouden in de aula van het toenmalige schoolgebouw Den Hulster.

In 2002 is naar een ontwerp van Geert Mevissen de kerk helemaal heringericht. Daarbij is de entree aangepast en werden er toiletruimtes in aangebracht . Er werd een dagkapel ofwel Mariakapel gerealiseerd en een gemeenschapsrruimte voor ontmoeting zoals vergaderingen, lectorenbespreking, het verzorgen van het parochieblad, Bijbelgroep misdienaarsbijeenkomst, etc. Kortom vele vrijwilligers hebben hier hun domein.

Een kopje koffie en even napraten na de dienst behoren ook tot de mogelijkheden





bronnen: archief van wijlen dhr.G. Lemmen,

aangevuld door de redactie